Livia Tannò is een jong talent uit Zwitserland, een echt wonderkind van LAAX, opgegroeid onder de vleugels van Gian Sutter en de bredere Zwitserse community.
Livia Tannò is een jong talent uit Zwitserland, een echt wonderkind van LAAX, opgegroeid onder de vleugels van Gian Sutter en de bredere Zwitserse community. Livia is kersvers bij Vans en net van de boot gekomen na een geweldige trip naar Oslo, waar ze clips heeft gemaakt met mede-Vans-rijders. LAAX is al heel lang de kweekvijver van snowboarders in Europa, waar crews zoals Manweneedacam zijn ontstaan die hun eigen onafhankelijke video's maken vanuit hun liefde voor het snowboarden. Livia heeft een natuurlijke stijl, met een rauw talent dat we de komende seizoenen graag zien groeien - dus zonder verder getreuzel, een warm welkom in de Vans-stal: Livia Tannò!
Stel je even voor, voor wie je nog niet kent.
Ik ben Livia, ik ben 22 jaar oud – ik woon in Zürich en ik ben een snowboarder.
Waar ben je momenteel mee bezig?
Ik heb een druk begin van het seizoen gehad! Ik ben op een Vans-trip geweest met Hundi en de Simpson Brothers voor haar nieuwste project. Ik was ook op een Salomon-trip in Frankrijk voor hun powboard voor volgend jaar, wat ontzettend leuk was!
Kun je ons wat meer vertellen over je snowboardtraject tot nu toe?
Ik ben begonnen met snowboarden toen ik zeven jaar oud was. Ik ben opgegroeid in de buurt van Zürich, waar niet echt bergen zijn, maar mijn grootouders komen uit het Zwitserse berggebied, dus we gingen altijd bij hen op bezoek tijdens de wintervakantie en soms in het weekend. Mijn neven en nichten begonnen eerst met snowboarden dus wilde ik dat natuurlijk ook proberen. Ik was meteen verkocht. Toen ik twaalf was, deed ik trials voor een van de lokale teams en het lukte me om erbij te komen, mijn ouders vonden het prima en ook dat ik met ze ging reizen. Ik begon ook met slopestyle en big air. Een paar jaar later was mijn toenmalige coach ook coach op een sportschool, dus uiteindelijk ging ik daar naar school, wat mijn snowboarden echt stimuleerde, ook al was het behoorlijk competitiegericht. Ik was altijd al geïnteresseerd in filmen en dat werd aangewakkerd doordat ik zag hoe mijn vrienden en een paar oudere jongens op school ermee bezig waren. Toen ik 19 was, scheurde ik mijn ACL in november en miste ik het seizoen, toen kon ik niet meer meedoen met de competitie. Ik deed mijn revalidatie en het seizoen erna begon ik mijn eerste streetclips te maken.
Hoe vind je die mix of transitie tussen wedstrijden en filmen?
Ik doe nu geen competities meer op de traditionele manier, ik ben uit het team gestapt toen ik twintig was, na mijn knierevalidatie. Ik doe soms rail jams, vorig jaar deed ik The Uninvited dat was opgezet door Jess Kimura, naar aanleiding van de geheel vrouwelijke en niet-binaire Uninvited-video's. Dat was echt een cool event. Ik hou niet echt van wedstrijden, filmen is mijn ding en mijn prioriteit.
Hoe belangrijk zijn events als de DIYX voor de snowboardcultuur?
Events als deze houden de community echt bij elkaar. Het is zo cool om mensen die je alleen online hebt gezien in het echt te ontmoeten en samen te rijden en te feesten. Ik denk niet dat dit zou gebeuren zonder dingen als de DIYX!
Vertel eens wat meer over je lokale scene.
Mijn lokale resort is LAAX waar de snowboardcommunity behoorlijk groot is. Het is echt fijn om de berg op te gaan en zeker te weten dat er iemand is waarmee je kunt gaan rijden! Ik rijd vooral met mijn crew, die ook de jongens zijn met wie ik film. We zijn een beetje verspreid over Zwitserland waar ik woon, maar we komen vaak samen om samen actie te ondernemen! Dat is mijn favoriete deel van snowboarden.
Wat betekent het voor jou een vrouwelijke snowboarder te zijn, vandaag de dag, in jouw comunity?
Het is een goed moment nu om een vrouwelijke snowboarder te zijn. Er gebeurt veel om het snowboarden voor vrouwen te stimuleren, er zijn meer kansen - projecten en sponsors, etc. Maar ik wil wel zeggen dat er nog veel moet gebeuren, en dat we niet moeten onderschatten hoe belangrijk rolmodellen zijn om er te komen. Persoonlijk had ik altijd vrouwelijke rolmodellen in het snowboarden die wedstrijden deden, maar ik kende niemand in mijn directe omgeving die filmde, behalve toen de video's van The Uninvited verschenen. Als ik iemand om me heen had gehad die filmde toen ik jonger was, denk ik dat ik er eerder aan begonnen zou zijn - ik denk dat we meer rolmodellen nodig hebben in de verschillende disciplines. Bij wedstrijden is er echt een grote vooruitgang in het niveau van rijden en bij het straatrijden is dat nog niet helemaal het geval. Ik denk dat er gauw een grote sprong voorwaarts komt, en ik ben er klaar voor!
Is het belangrijk voor jou om een rolmodel te zijn binnen je community?
Ik beschouw mezelf niet echt als een rolmodel, maar ik zou het geweldig vinden om mensen te inspireren, ik hoop dat ik dat doe. Ik zou graag op de een of andere manier de waarden van authenticiteit promoten, van je eigen ding doen en tegelijkertijd zorgen voor anderen, het milieu en de bredere samenleving.
Wie zijn jouw rolmodellen?
Mijn grootste rolmodellen zijn mijn vrienden, mensen die ik ken die ik bewonder en die een pad bewandelen dat ik ook zou willen bewandelen. Wat professionele snowboarders betreft, zijn mijn grootste rolmodellen Kennedi Deck en Jill Perkins.
Wat zijn je inspiraties bij het snowboarden?
Er is een nieuw collectief in Zwitserland genaamd Super Friendly Society. Een paar vrienden zijn ermee begonnen, ze proberen de zichtbaarheid van de LGBTQ+ gemeenschap te vergroten en evenementen te creëren die veilige ruimtes zijn die vrouw- en beginnersvriendelijk zijn. Ik zie dat graag en vind het echt inspirerend dat mensen onze cultuur in die richting duwen en onze maatschappij inclusiever maken.
Wat zijn jouw inspiraties en interesses buiten het snowboarden?
In ben in veel dingen geïnteresseerd, ik ben een nieuwsgierig persoon. Ik ben een studente en ik studeer geografie in Zürich. Dat levert me veel op, ik vind het leuk om mijn kennis op dat gebied uit te breiden, maar ook op andere gebieden, vooral buiten het snowboarden. Het is fijn om van het een over te schakelen op het ander en vice versa, het maakt me meer enthousiast voor beide. Ik vind het ook heerlijk om te skateboarden 's zomers - ligt voor de hand.
Hoe beschrijf je de vibe binnen het Vans-team?
Ik ben nog maar net begonnen, dus ik heb nog niet veel gedaan, afgezien van mijn recente reis met Hundi en de Simpson broers, die geweldig was. Ik heb het grootste deel van het Vans-team ontmoet op DIYX en dat was geweldig. Het waren superaardige en inspirerende mensen met wie ik in de toekomst graag wil samenwerken!
Welk advies zou je willen geven aan meisjes die beginnen met snowboarden?
Schaam je niet om je te laten zien, ook al hoor je er niet meteen bij of heb je het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Wees niet bang om dingen in eigen hand te nemen, om te gaan filmen of wat dan ook - maak je geen zorgen als niemand je clips leuk vindt - je zult alleen maar beter worden! En buig je knieën!
Heb je nog iets aan te vullen?
Doe wat je wilt doen, doe het niet voor iemand anders.
